SELiS ::: Selâsetli. Fasih ve beliğ olan. Düzgün ve akıcı ifade.

SELiS ::: Kolay, yumuşak. * Boyun eğmiş, bağlı.

selis ::: (a. s.) : 1) kolay, yumuşak. 2) bağlı, boyun eğmiş.

selis-ül-bevl ::: hek. 1) sidiğin daimî akıntısı; 2) sidiğini tutamıyan [adam]

Selîs ::: (a. s. selâset'den) : 1) düzgün, akıcı [ibare, anlatış] . 2) müz. Türk (Anadolu) halk şiiri ve müziğinin XIX. asır başlarında meydana çıktığı anlaşılan bir şeklidir. Arûz'un "fai-lâtün - failâtün -ofaiiâtün - failün, fa'lün" vezni ila yazılır; "forme" olarak gazel, bâzan murabba, muhammes ve müseddes kullanılır. Şehirli âşıklar tarafından seyrek olarak yazılmıştır.

Selis ::: Halk şiiri nazım şekli. Aruzun fe’ilâtün fe’ilâtün fe’ilâtün fe’ilün kalıbıyla gazel şeklinde yazılır. Murabba, muhammes, müseddes şeklinde yazılmış selislere de rastlanır. Kafiye düzeni divan, semai ve kalenderi nazım şekilleri ile aynıdır.

selis ::: düzgün ve akıcı , selasetli , fasih ve beliğ olan , düzgün ve akıcı ifade , kolay , yumuşak , boyun eğmiş , bağlı

selîs ::: akıcı

selîs ::: ‬akıcı

Selîs ::: (a. s. selâset'den) 1) düzgün, akıcı [ibare, anlatış] . 2) müz. Türk (Anadolu) halk şiiri ve müziğinin XIX. asır başlarında meydana çıktığı anlaşılan bir şeklidir. Arûz'un

SELİS :::