saîd ~ سعید
Osmanlıca İmla Lügati - saîd ~ سعید maddesi. Sayfa: 239 - Sira: 39
1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,saîd maddesi. saîd osmanlica yazılışı, saîd osmanlıca imla klavuzu, saîd Türkçe - Osmanlıca imla yazımları, saîd nasıl yazılır, saîd arapça yazılışı, Çağdaş Sözlük Osmanlıca imla klavuzu
1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,, سعید saîd ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
saîd ~ سعید güncel sözlüklerde anlamı:
SAiD ::: (Sa'd. dan) Saadetli. Allah (C.C.) kendisini sevmiş. O'nun rızasına ermiş olan. Ahireti için çalışan kimse. Mes'ud. Mübarek. Bahtiyar.
SAiD ::: (Suud. dan fâil) Yukarı çıkan, yükselen, kalkan.
SAiD ::: Kolun, bilek ile dirseği arasındaki kısmı. Mirfak.
SAiD ::: Yukarıdaki temiz toprak, pislikten uzak pâk toprak. Yeryüzü. * Yol, tarik. * Mezar, kabir. * Yüksek. * Yukarı çıkan.
saîd ::: (a. s.) : 1) mutlu, uğurlu, (bkz : ferhunde, mes'ûd, mübarek). 2) âhiretini hazırlamış [kimse] . 3) i. erkek adı.
sâid ::: (a. s. suûd'dan) : yukarı çıkan, yükselen, kalkan, kalkıcı.
saîd ::: (a. s. suûd'dan) : 1) yüksek 2) yukarı çıkan.
sâid ::: (a. i. c. : sevâid) : kolun dirsekle bilek arasındaki kısmı, (bkz. : mirfak). sâid-i billur : bembeyaz kol. sâid-i sîmîn : gümüş gibi kol.
Said :::
- bak. say.
saîd ::: saadete ermiş , mutlu , mesut , saadetli
sâid ::: kol , bilek ile dirsek arası
sâid ::: kol
sâid ::: bilek ile dirsek arası
saîd ::: (a. s.) 1) mutlu, uğurlu, (bkz : ferhunde, mes'ûd, mübarek). 2) âhiretini hazırlamış [kimse] . 3) i. erkek adı.
sâid ::: (a. s. suûd'dan) yukarı çıkan, yükselen, kalkan, kalkıcı.
saîd ::: (a. s. suûd'dan) 1) yüksek 2) yukarı çıkan.
sâid ::: (a. i. c. : sevâid) kolun dirsekle bilek arasındaki kısmı, (bkz. : mirfak). sâid-i billur : bembeyaz kol. sâid-i sîmîn : gümüş gibi kol.
SAİD :::