refik ::: (a. rıfk'dan. c. : rüfeka) : 1) arkadaş, yoldaş. refîk-i a'lâ : Cenâb-ı Hak. refîk-ı râh : yol arkadaşı. 2) ortak. (bkz. : şerik). 3) yardak, yamak. (bkz. : muavin). 4) koca. (bkz. : zevç). 5) s. uslu, izanlı. 6) i. erkek adı.

refik ::: arkadaş, eş.

REFiK ::: Kur'ân-ı kerîmde meâlen buyruldu ki:

Kim Allahü teâlâya ve Resûl'e itâat ederse, işte onlar Allah'ın kendilerine lütuflarda, ihsânlarda bulunduğu peygamberler, sıddîkler, şehîdler ve sâlih kişilerle berâberdir. Bunlar ne güzel refiktirler. (Nisâ sûresi: 69)

Her peygamberin bir refîki vardır. Benim Cennet'teki refîkim Osman'dır. (Hadîs-i şerîf-Savâik-ul-Muhrika)

Önce refîk sonra yol. (Şâh-ı Nakşibend)

Yâ Rab! Kabrimi Ravda-i Cennet et,
Yalnız bırakma, refîkim rahmet et.

(M. Sıddîk Gümüş)

2. Yumuşak huylu, rıfk sâhibi. (Bkz. Rıfk)

Allahü teâlâ refîktir, yumuşaklığı sever. Sertlik edenlere vermediği şeyleri ve başka hiçbir şeye vermediğini yumuşak davranana ihsân eder. (Hadîs-i şerîf-Müslim)

Refik :::

1. Arkadaş, dost
   Örnek: Bey oğlum, bu zat benim en aziz, en eski refikimdir. Ö. Seyfettin


2. Koca, eş, zevç.


3. 1. Arkadaş, yoldaş. 2. Koca-eş. 3. Yardımcı.

refîk ::: arkadaş

refik ::: arkadaş , yoldaş , eş

refik ::: ‬arkadaş

refik ::: yoldaş

refik ::: (a. rıfk'dan. c. : rüfeka) 1) arkadaş, yoldaş. refîk-i a'lâ : Cenâb-ı Hak. refîk-ı râh : yol arkadaşı. 2) ortak. (bkz. : şerik). 3) yardak, yamak. (bkz. : muavin). 4) koca. (bkz. : zevç). 5) s. uslu, izanlı. 6) i. erkek adı.

Refik ::: Arkadaş

Refik ::: Arkadaş

refik ::: arkadaş, dost, eş, koca, zevç

refik :::