redif ~ ردیف
Osmanlıca İmla Lügati - redif ~ ردیف maddesi. Sayfa: 233 - Sira: 10
1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,redif maddesi. redif osmanlica yazılışı, redif osmanlıca imla klavuzu, redif Türkçe - Osmanlıca imla yazımları, redif nasıl yazılır, redif arapça yazılışı, Çağdaş Sözlük Osmanlıca imla klavuzu
1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,, ردیف redif ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
redif ~ ردیف güncel sözlüklerde anlamı:
REDiF ::: Arkadan gelen, birisinin ardından giden. * Birbiri ardınca zuhur etmek. * Terhis olup ihtiyata geçen asker. * Edb: Beytin sonunda kafiyeden so a tekrarlanan kelime.
redîf ::: (a. s.) : 1) hayvanda birinin arkasına binen. 2) arkadan gelen, birinin ardından giden. 3) terhis edilerek ihtiyata geçirilen kur'a askerlerine verilen bir ad. 4) ed. her beytin sonunda kafiyeden sonra tekrarlanan kelime. Meselâ : "Merhaba ey cân-i cânân merhaba* merhaba ey derde derman merhaba" beytindeki sonda merhaba kelimeleri rediftir, (bkz. : reviyy).
Redif ::: Şiirde dizelerin sonundaki uyakta sonra yenilenen eşsesli ve eşgörevli ekler ya da sözcükler.
redif ::: arkadan gelen , birisinin ardından giden , birbiri ardınca zuhur etmek , terhis olup ihtiyata geçen asker , edb: beytin sonunda kafiyeden sonra tekrarlanan kelime
redîf ::: (a. s.) 1) hayvanda birinin arkasına binen. 2) arkadan gelen, birinin ardından giden. 3) terhis edilerek ihtiyata geçirilen kur'a askerlerine verilen bir ad. 4) ed. her beytin sonunda kafiyeden sonra tekrarlanan kelime. Meselâ :
redif ::: yedek
REDİF :::