mûnis ~ مونس
Osmanlıca İmla Lügati - mûnis ~ مونس maddesi. Sayfa: 197 - Sira: 3
1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,mûnis maddesi. mûnis osmanlica yazılışı, mûnis osmanlıca imla klavuzu, mûnis Türkçe - Osmanlıca imla yazımları, mûnis nasıl yazılır, mûnis arapça yazılışı, Çağdaş Sözlük Osmanlıca imla klavuzu
1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,, مونس mûnis ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
mûnis ~ مونس güncel sözlüklerde anlamı:
MUNiS ::: Alışılmış. Ehlileşmiş. Cana yakın. Sevimli. Ünsiyyet edilmiş.
munis ::: (a. s. üns'ten) : 1) ünsiyetli, alışılan, yadırganmaz, alışılmış. 2) cana yakın, sevimli. 3) insandan kaçmıyan. 4) i. erkek adı. [müen. : munise]
munise ::: (a. i.) : can yoldaşı, hayat yoldaşı.
munis ::: alışılmış, evcil, sevimli.
Munis :::
- Alışılan, alışılmış, yabancı olmayan.
- Cana yakın, uysal, sevimli
Örnek: Ağlamaktan renkleri silinmiş zannolunan küçük munis gözleriyle bakıyordu. O. S. Orhon - Uygun
Örnek: Bu fikir birdenbire bana o kadar munis, yapılabilmesi o kadar kolay göründü ki hemen yola düştüm. Y. K. Karaosmanoğlu
mûnis ::: alışılmış , sevimli
munis ::: cana yakın , alışılmış
munis ::: cana yakın
munis ::: alışılmış
munis ::: uysal
munis ::: (a. s. üns'ten) 1) ünsiyetli, alışılan, yadırganmaz, alışılmış. 2) cana yakın, sevimli. 3) insandan kaçmıyan. 4) i. erkek adı. [müen. : munise]
munise ::: (a. i.) can yoldaşı, hayat yoldaşı.
munis ::: sevimli, uygun, uysal
MUNİS :::