mukîm ~ مقیم
Osmanlıca İmla Lügati - mukîm ~ مقیم maddesi. Sayfa: 196 - Sira: 53
1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,mukîm maddesi. mukîm osmanlica yazılışı, mukîm osmanlıca imla klavuzu, mukîm Türkçe - Osmanlıca imla yazımları, mukîm nasıl yazılır, mukîm arapça yazılışı, Çağdaş Sözlük Osmanlıca imla klavuzu
1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,, مقیم mukîm ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
mukîm ~ مقیم güncel sözlüklerde anlamı:
MUKiM ::: İkamet eden. Ayakta duran. * Okuyan. * Bir memlekette devamlı duran. * Fık: Vatanında veya vatanı sayılan bir yerde onbeş günden fazla kalan kimse. (18 saatlik uzağa gidene "Misâfir" denir.) * Esmâ-i İlâhiyyeden olup "Her şeyi ayakta tutan, devam ettiren ve kayyumiyet sırrıyla bir an bile hiç bir şeyden alâkasız olmayan" meâlindedir.
mukîm ::: (a. s. kıyâm'dan) : ikamet eden, oturan, (bkz. : ârâm-sâz, sakin).
mukîm ::: oturan, yerleşik.
MUKiM ::: Seferî olan kimsenin dört rek'at olan farz namazları iki rek'at kılması Hanefî'de vâcib, Mâlikî'de sünnet-i müekkede, Şâfiî'de efdâl (iyi)dir. Seferî olanın mukîm olan imâma uyması, Hanefî'de, vaktin farzını edâ ederken câiz, Şâfiî'de hem edâ hem kazâ ederken câiz, Mâlikî'de ikisinde de mekrûhtur. (Abdurrahmân Cezîrî)
Mukim :::
- Bantlarla süslenmiş
Örnek: Başında elifî taç vardı, pek güzel, pek ışıklı bir taçtı bu. N. Araz - Bir yerde, bir evde oturan, eğleşen, ikamet eden.
mukim ::: ikamet eden , oturan
mukîm ::: oturan , yerleşik
mukîm ::: oturan
mukîm ::: yerleşik
mukîm ::: (a. s. kıyâm'dan) ikamet eden, oturan, (bkz. : ârâm-sâz, sakin).
MUKÎM :::