i'mâl ::: (a. i. amel'den. c. : i'mâlât) : 1) yapma, yapılma. 2) işleme. 3) kullanma. 4) meydana getirme. 5) huk, fıkıh usûlüne göre, ihmâl etmeyip söze bir mânâ verme.

a'mâl ::: (a. i. amel'in c.) : işler.

a'mâl-i erbaa ::: mat. dört işlem, [toplama, çıkarma, çarpma, bölme].

îmâl ::: yapma, yapım.

İmal :::

1. Ham maddeyi işleyip mal üretme.


2. Yapım.

â'mâl ::: ameller , işler , davranışlar

i'mâl ::: yapma , işleme

imâl ::: imal etmek , yapmak

îmâl ::: yapma , yapım

a’mâl ::: ‬işler

a’mâl ::: ameller

a’mâl ::: davranışlar

a'mâl ::: ‬davranışlar

a'mâl ::: ameller

i’mâl ::: ‬yapma

i’mâl ::: işleme

i'mâl ::: (a. i. amel'den. c. : i'mâlât) 1) yapma, yapılma. 2) işleme. 3) kullanma. 4) meydana getirme. 5) huk, fıkıh usûlüne göre, ihmâl etmeyip söze bir mânâ verme.

İmâl ::: Yapma; yapılma; meydana getirme

imâl :::