asîl ~ اصيل
Osmanlıca İmla Lügati - asîl ~ اصيل maddesi. Sayfa: 14 - Sira: 7
1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,asîl maddesi. asîl osmanlica yazılışı, asîl osmanlıca imla klavuzu, asîl Türkçe - Osmanlıca imla yazımları, asîl nasıl yazılır, asîl arapça yazılışı, Çağdaş Sözlük Osmanlıca imla klavuzu
1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,, اصيل asîl ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
asîl ~ اصيل güncel sözlüklerde anlamı:
aSiL ::: (C.: Avâsil-Usûl) Kovandan bal alan kişi. * Yürürken aceleden yele yele yürüyen kimse.
ASiL ::: Esas. Yedek olmayan. * Köklü. * Edebli, soylu. * Fık: Muamelâtta kendi nâmına hareket eden. * Akşam vakti. * Ölüm, mevt.
asil ::: (a. i.) : 1) öğleden sonranın son kısmı, akşam. 2) ölüm.
asil ::: (a. s. asl'dan.) : 1) sağlam. 2) iyice kökleşmiş. 3) kendi adına hareket eden. 4) edepli, terbiyeli [adam].
asîl ::: soylu, terbiyeli.
asîl ::: soylu , sağlam
âsil ::: esas , yedek olmayan , köklü , edebli , soylu , fık: muamelatta kendi namına hareket eden , akşam vakti , ölüm , mevt , kovandan bal alan kişi , yürürken aceleden yele yele yürüyen kimse
asîl ::: sağlam
asîl ::: soylu
asil ::: (a. i.) 1) öğleden sonranın son kısmı, akşam. 2) ölüm.
asil ::: (a. s. asl'dan.) 1) sağlam. 2) iyice kökleşmiş. 3) kendi adına hareket eden. 4) edepli, terbiyeli [adam].
asil ::: necabetli
asil ::: soylu
ASİL :::
ÂSİL :::