yabânî ~ یابانی(یبانی)
Osmanlıca İmla Lügati - yabânî ~ یابانی(یبانی) maddesi. Sayfa: 302 - Sira: 18
1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,yabânî maddesi. yabânî osmanlica yazılışı, yabânî osmanlıca imla klavuzu, yabânî Türkçe - Osmanlıca imla yazımları, yabânî nasıl yazılır, yabânî arapça yazılışı, Çağdaş Sözlük Osmanlıca imla klavuzu
1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,, یابانی(یبانی) yabânî ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
yabânî ~ یابانی(یبانی) güncel sözlüklerde anlamı:
YABANi ::: Yabana mensub. Issız yerlerde yaşıyan. Yabancı, alışmamış.
yabani ::: (f. s.) : yabana mensup, ıssız yerde yaşıyan; vahşî, (bkz. : yebânî).
yabanî ::: alışmamış, yabansı.
Yabani :::
- Doğada yaşayan, evcil olmayan (hayvan), evcil karşıtı.
- Doğada kendiliğinden yetişen (bitki).
- Görgüsü olmayan, kaba ve hoyrat (kimse)
Örnek: Babası, dağdan gelme, dangıl dungul bir yabaniymiş. S. M. Alus - İnsan ya da insanın yaşadığı yerlere yakın olmayan, doğada bulunan. Vahşî.
yabanî ::: yabancı
yabani ::: yabana mensub , ıssız yerlerde yaşıyan , yabancı , alışmamış
yabani ::: (f. s.) yabana mensup, ıssız yerde yaşıyan; vahşî, (bkz. : yebânî).
yabani ::: tor, vahşi, yaban, yamyam
YABANİ :::