yaban ~ یابان
Osmanlıca İmla Lügati - yaban ~ یابان maddesi. Sayfa: 302 - Sira: 6
1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,yaban maddesi. yaban osmanlica yazılışı, yaban osmanlıca imla klavuzu, yaban Türkçe - Osmanlıca imla yazımları, yaban nasıl yazılır, yaban arapça yazılışı, Çağdaş Sözlük Osmanlıca imla klavuzu
1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,, یابان yaban ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
yaban ~ یابان güncel sözlüklerde anlamı:
YABAN ::: f. Çöl, sahra.
yâbân ::: (f. i.) : çöl, sahra, (bkz. : beyaban).
yaban ::: çöl, sahra.
Yaban :::
- İnsan yaşamayan ıssız yer
Örnek: Yabanda bitmez, sabanda biter. Atasözü - Issız yerde yaşayan veya yetişen canlı.
- olan, yabana özgü olan
Örnek: Yalnız yaban ormanda yaşayan yerliler bu zehrin ilacını bilirler. F. R. Atay - Yaban olan, yabana özgü olan
- Yabancı, el, yerli halktan olmayan kimse
yaban ::: çöl , sahra
yâbân ::: (f. i.) çöl, sahra, (bkz. : beyaban).
yaban ::: ıssız, vahşi, yabani
YABAN :::
f. Çöl, sahra