revân ~ روان
Osmanlıca İmla Lügati - revân ~ روان maddesi. Sayfa: 234 - Sira: 27
1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,revân maddesi. revân osmanlica yazılışı, revân osmanlıca imla klavuzu, revân Türkçe - Osmanlıca imla yazımları, revân nasıl yazılır, revân arapça yazılışı, Çağdaş Sözlük Osmanlıca imla klavuzu
1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,, روان revân ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
revân ~ روان güncel sözlüklerde anlamı:
REVAN ::: f. Giden, akıcı. * Derhal. * Ruh, can. Nefs-i nâtıka. * Edb: Su gibi akıp giden güzel söz.
revân ::: (f. s.) : 1) yürüyen, giden, akan, su gibi akıp giden [söz] . Âb-ı revân : akar su. (bkz. : mâ-i câri). Taht-ı revân : tahtaravan. (bkz. : mahfe). 2) i. ruh, can; nefs-i natıka. revân-ı pâk : temiz ruh. 3) i. müz. vaktiyle Türk müziğinde kullanılıp zamanımıza numunesi intikal etmemiş usullerden biri.
revan ::: giden, akan.
Revan :::
- Giden, yürüyen
Örnek: Arabalarımıza binip Tiran yoluna revan, âdeta, kır gezintisine çıkmış bir aile hâlinde idik. Y. K. Karaosmanoğlu - 1. Akan, su gibi akıp giden. 2. Ruh, can.
revân ::: giden , akan , ruh
revân ::: giden
revân ::: akan
revân ::: ruh
revân ::: (f. s.) 1) yürüyen, giden, akan, su gibi akıp giden [söz] . Âb-ı revân : akar su. (bkz. : mâ-i câri). Taht-ı revân : tahtaravan. (bkz. : mahfe). 2) i. ruh, can; nefs-i natıka. revân-ı pâk : temiz ruh. 3) i. müz. vaktiyle Türk müziğinde kullanılıp zamanımıza numunesi intikal etmemiş usullerden biri.
REVAN :::