menşê ~ منشأ
Osmanlıca İmla Lügati - menşê ~ منشأ maddesi. Sayfa: 186 - Sira: 34
1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,menşê maddesi. menşê osmanlica yazılışı, menşê osmanlıca imla klavuzu, menşê Türkçe - Osmanlıca imla yazımları, menşê nasıl yazılır, menşê arapça yazılışı, Çağdaş Sözlük Osmanlıca imla klavuzu
1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,, منشأ menşê ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
menşê ~ منشأ güncel sözlüklerde anlamı:
mense' ::: (a. i. neş'et'den.) : 1) bir şeyin neşet ettiği, çıktığı yer, esas, kök. 2) yetişilen yer, bitirilen mektep.
menşe'-i küttâb-ı askerî ::: [eskiden] Bâbıseraskerî'de askerî kâtip yetiştirmek üzere açılmış mektep. [1292 (1875) da bir mektep seklini almıştır]
menşê ::: esas, kök, kaynak.
Menşe :::
- Başlangıç, bir şeyin çıktığı yer, köken, kaynak, sebep
Örnek: Yeter ki marazın menşesi anlaşılmış olsun. A. Gündüz - bk. köken
menşe' ::: kaynak , esas , kök
menşe ::: kök , kaynak , köken
menşê ::: esas , kök , kaynak
menşe ::: köken
Menşe ::: Kaynak; kök; başlangıç
Menşe ::: Kaynak; kök; başlangıç
menşe ::: başlangıç, kaynak, köken, sebep
menşe :::