mekîn ~ مکین
Osmanlıca İmla Lügati - mekîn ~ مکین maddesi. Sayfa: 184 - Sira: 48
1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,mekîn maddesi. mekîn osmanlica yazılışı, mekîn osmanlıca imla klavuzu, mekîn Türkçe - Osmanlıca imla yazımları, mekîn nasıl yazılır, mekîn arapça yazılışı, Çağdaş Sözlük Osmanlıca imla klavuzu
1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,, مکین mekîn ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
mekîn ~ مکین güncel sözlüklerde anlamı:
MEKiN ::: Yüksek rütbe sâhibi. Vakarlı. Temkinli. Nüfuz ve iktidar sahibi. * Yerleşmiş. Oturmuş. Sâkin, Muhkem.
mekîn ::: (a. s. mekân ve mekânet'den. c. : mükenâ) : 1) temekkün eden, oturan, yerleşen. Şeref-ül-mekân bi-l-mekîn : mekânın şerefi mekîn (oturan) iledir 2) vakarlı, temkinli, vakar, iktidar sahibi. 3) i. erkek adı.
mekîn ::: sakin, vakarlı, saygın.
mekîn ::: sakin , vakarlı
mekîn ::: (a. s. mekân ve mekânet'den. c. : mükenâ) 1) temekkün eden, oturan, yerleşen. Şeref-ül-mekân bi-l-mekîn : mekânın şerefi mekîn (oturan) iledir 2) vakarlı, temkinli, vakar, iktidar sahibi. 3) i. erkek adı.
mekîn ::: ağırbaşlı
MEKÎN :::