mehîb ~ مهیب
Osmanlıca İmla Lügati - mehîb ~ مهیب maddesi. Sayfa: 184 - Sira: 38
1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,mehîb maddesi. mehîb osmanlica yazılışı, mehîb osmanlıca imla klavuzu, mehîb Türkçe - Osmanlıca imla yazımları, mehîb nasıl yazılır, mehîb arapça yazılışı, Çağdaş Sözlük Osmanlıca imla klavuzu
1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,, مهیب mehîb ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
mehîb ~ مهیب güncel sözlüklerde anlamı:
MEHiB ::: İnsanın kendisinden korktuğu. Heybetli, azametli, korkunç kimse. * Arslan, esed, gazanfer.
mehîb ::: (a. s. heybet'den.) : 1) heybetli, azametli; korkunç, (bkz. : mehûb). 2) i. arslan. (bkz. : esed, gazanfer, haydar, şîr).
mehîb ::: korkulan.
mehîb ::: heybetli , azametli
mehîb ::: heybetli
mehîb ::: (a. s. heybet'den.) 1) heybetli, azametli; korkunç, (bkz. : mehûb). 2) i. arslan. (bkz. : esed, gazanfer, haydar, şîr).
MEHÎB :::