Çağdaş Sözlük

mecûsî ~ مجوسی

Osmanlıca İmla Lügati - mecûsî ~ مجوسی maddesi. Sayfa: 183 - Sira: 51

1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,mecûsî maddesi. mecûsî osmanlica yazılışı, mecûsî osmanlıca imla klavuzu, mecûsî Türkçe - Osmanlıca imla yazımları, mecûsî nasıl yazılır, mecûsî arapça yazılışı, Çağdaş Sözlük Osmanlıca imla klavuzu

1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,, مجوسی mecûsî ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..

mecûsî ~ مجوسی güncel sözlüklerde anlamı:

MECUSi ::: Çok eskiden yaşamış, kulağı küçük olan birisinin adıdır. Ateşperestlik âyinine sebeb olduğundan "Ateşperestlere" bu isim verilmiştir. * Eski İran dini olan Mecusilikten olan kimse.

mecûsî ::: (a. s. ve i. c. : mecûsiyân) : mecûs dîninde bulunan, ateşe tapan kimse veya mecûs dinine mensup, bu dinle ilgili olan.

mecusî ::: ateşe tapan.

MECuSi ::: Allahü teâlâ Kur'ân-ı kerîmde meâlen buyuruyor ki:

O îmân edenler, o yahûdîler, o yıldızlara tapanlar, o hıristiyanlar, o mecûsîler, o Allah'a ortak koşanlar (var ya), muhakkak ki Allah, kıyâmet günü aralarında hükmünü verecek, hak ve bâtılı ayıracaktır. Çünkü Allah her şeye şâhid bulunuyor. (Hac sûresi: 17)

Bütün çocuklar müslümanlığa uygun ve elverişli olarak dünyâya gelir. Bunları sonra anaları, babaları, hıristiyan, yahûdî ve mecûsî yapar. (Hadîs-i şerîf-İhyâ-u ulûmiddîn)

Mecûsîler, Kisrâ denilen Acem şahlarından Küştüseb zamânında yaşayıp yaşamadığı tam bilinmeyen Zerdüşt adlı birinin uydurduğu bâtıl bir dîne bağlıdırlar. Mecûsîler ölülerini gömmezler. Kulelerde saklarlar ve akbabalara yedirirler. (Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdî)

Mecusi :::


  1. Mecus dininden olan kimse, Zerdüşti.

  2. Zerdüşt dininden olanlar, ateşe tapanlar.

mecûsî ::: ateşe tapan

mecusî ::: ateşperest , ateşe tapan

mecusi ::: ateşe tapanlara verilen ad , çok eskiden yaşamış , kulağı küçük olan birisinin adıdır , ateşperestlik ayinine sebeb olduğundan "ateşperestlere" bu isim verilmiştir , eski iran dini olan mecusilikten olan kimse

mecûsî ::: ‬ateşperest

mecûsî ::: ateşe tapan

mecûsî ::: (a. s. ve i. c. : mecûsiyân) mecûs dîninde bulunan, ateşe tapan kimse veya mecûs dinine mensup, bu dinle ilgili olan.

MECUSİ :::

Çok eskiden yaşamış, kulağı küçük olan birisinin adıdır. Ateşperestlik âyinine sebeb olduğundan "Ateşperestlere" bu isim verilmiştir. * Eski İran dini olan Mecusilikten olan kimse