mecûsî ~ مجوسی
Osmanlıca İmla Lügati - mecûsî ~ مجوسی maddesi. Sayfa: 183 - Sira: 51
1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,mecûsî maddesi. mecûsî osmanlica yazılışı, mecûsî osmanlıca imla klavuzu, mecûsî Türkçe - Osmanlıca imla yazımları, mecûsî nasıl yazılır, mecûsî arapça yazılışı, Çağdaş Sözlük Osmanlıca imla klavuzu
1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,, مجوسی mecûsî ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
mecûsî ~ مجوسی güncel sözlüklerde anlamı:
MECUSi ::: Çok eskiden yaşamış, kulağı küçük olan birisinin adıdır. Ateşperestlik âyinine sebeb olduğundan "Ateşperestlere" bu isim verilmiştir. * Eski İran dini olan Mecusilikten olan kimse.
mecûsî ::: (a. s. ve i. c. : mecûsiyân) : mecûs dîninde bulunan, ateşe tapan kimse veya mecûs dinine mensup, bu dinle ilgili olan.
mecusî ::: ateşe tapan.
MECuSi ::: Allahü teâlâ Kur'ân-ı kerîmde meâlen buyuruyor ki:
O îmân edenler, o yahûdîler, o yıldızlara tapanlar, o hıristiyanlar, o mecûsîler, o Allah'a ortak koşanlar (var ya), muhakkak ki Allah, kıyâmet günü aralarında hükmünü verecek, hak ve bâtılı ayıracaktır. Çünkü Allah her şeye şâhid bulunuyor. (Hac sûresi: 17)
Bütün çocuklar müslümanlığa uygun ve elverişli olarak dünyâya gelir. Bunları sonra anaları, babaları, hıristiyan, yahûdî ve mecûsî yapar. (Hadîs-i şerîf-İhyâ-u ulûmiddîn)
Mecûsîler, Kisrâ denilen Acem şahlarından Küştüseb zamânında yaşayıp yaşamadığı tam bilinmeyen Zerdüşt adlı birinin uydurduğu bâtıl bir dîne bağlıdırlar. Mecûsîler ölülerini gömmezler. Kulelerde saklarlar ve akbabalara yedirirler. (Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdî)
Mecusi :::
- Mecus dininden olan kimse, Zerdüşti.
- Zerdüşt dininden olanlar, ateşe tapanlar.
mecûsî ::: ateşe tapan
mecusî ::: ateşperest , ateşe tapan
mecusi ::: ateşe tapanlara verilen ad , çok eskiden yaşamış , kulağı küçük olan birisinin adıdır , ateşperestlik ayinine sebeb olduğundan "ateşperestlere" bu isim verilmiştir , eski iran dini olan mecusilikten olan kimse
mecûsî ::: ateşperest
mecûsî ::: ateşe tapan
mecûsî ::: (a. s. ve i. c. : mecûsiyân) mecûs dîninde bulunan, ateşe tapan kimse veya mecûs dinine mensup, bu dinle ilgili olan.
MECUSİ :::