HACiR ::: Hicret eden. Bir yerden bire yere göçen. * Sayıklıyan.

hacer ::: (a. i. c. : ahcâr) : 1) taş (bkz. : seng).

hacer-i esved, -es'ad ::: Kabe'nin duvarında bulunan meşhur kara taş.

hacer-i fil ::: yanmaz taş denilen bir mâden olup iplik gibi cüzü'leri birbirinden ayrılmak hassasını hâizdir.

hacer-i semaî ::: gökten düşen taş, gök taşı,.

hacer-i semaî ::: gökten düşen taş, gök taşu aerolit.

hacer şecer makulesi ::: ehemmiyetsiz, dermeçatma eşya.

hacer-ün-nûr ::: kükürt ile demirin birleşmesinden meydana gelen altın sarısı renginde bir cisim.. [hacer'in bir başka cemi olan "hicâre" kullanıl maz], 2) kadın adı.

hacir ::: (a. s.) : 1) hicret eden, bir yerden başka bir yere göçen. 2) sayıklıyan [hasta].

hacr ::: (a. i.) : 1) birini, malını kullanmaktan menetme, birine bir şeyi yasak etme, (bkz. : hacz). 2) âguş, kucak, himaye, ["h" harfi, harekelerin üçünü de kabul eder].

Hacir :::

1. Kısıt.

hacer ::: taş , kaya

hâcir ::: göçmen

hacer ::: ‬taş

hâcir ::: ‬göçmen

hacir ::: (a. s.) 1) hicret eden, bir yerden başka bir yere göçen. 2) sayıklıyan [hasta].

hacr ::: (a. i.) 1) birini, malını kullanmaktan menetme, birine bir şeyi yasak etme, (bkz. : hacz). 2) âguş, kucak, himaye, [

Hacir ::: Bir şahsın medeni haklarını kullanma salahiyetinin mahkeme tarafından kaldırılması.

Hâcir ::: Hicret eden; bir yerden başka bir yere göçen; sayıklayan (hasta)

hacir :::

HACİR :::