EşKaL ::: (Şekil. C.) Şekiller, kılık.

eşkal ::: ("ka" uzun okunur. a. i. sıkal'ın c.) : ağır yükler, ağır şeyler.

eşkal ::: (a. s. sakil'den) : 1) daha (en, pek) sakil, en ağır. 2) en çirkin. 3) kaba, can sıkıcı.

eşkâl ::: (a. i. şekl'in c.) : biçimler, suretler, tarzlar.

eşkâl-i hayât ::: hayâtın şekilleri.

eşkâl-i hendesiyye ::: geometri şekilleri.

eşkâl-i nazm ::: ed. mısra'dan kasîde'ye varmaya kadar manzumelerin mısra' sayısı ve kafiye sırası ile bulunduğu suretler.

eşkal-i zemân ::: (zamanın şekilleri) : Ahmed Râsim'in bir romanı.

işkâl ::: (a. i. şekl'den.) : 1) müşküllük, güçlük. 2) müşküllendirme, güçleştirme.

eşkâl ::: şekiller.

eşkâl ::: şekiller

işkâl ::: zorlaştırma , güçleştirme

eşkâl ::: ‬şekiller

eşkal ::: (

eşkal ::: (a. s. sakil'den) 1) daha (en, pek) sakil, en ağır. 2) en çirkin. 3) kaba, can sıkıcı.

Eşkal ::: Şeklin çoğul hali, şekiller. Bir kimsenin tanınmasını sağlayan dış görünüşü

Eşkâl ::: Biçimler; suretler; tarzlar

işkâl ::: (a. i. şekl'den.) 1) müşküllük, güçlük. 2) müşküllendirme, güçleştirme.

Eşkâl ::: Biçimler; suretler; tarzlar

eşkal ::: biçim

eşkâl ::: biçim, görünüş, kılık

eşkâl ::: biçim, görünüş, kılık

eşkâl :::

EŞKÂL :::