Eşik :::

1. Bir tepkinin başlamasında, ortaya çıkmasında etkili olan ruhsal, fizyolojik nokta.


2. Telli çalgılarda üzerine tellerin bindiği köprü.


3. Karalar üzerinde veya deniz diplerinde birbirine komşu iki çukurluğu ayıran tümsek biçiminde, üzeri çoğu kez düz kabartılar.


4. Başlangıç yeri, başlangıç noktası, yakını.


5. Kapı ağzında basamağın konulabileceği yer


6. Kapı boşluğunun alt yanında bulunan alçak basamak
   Örnek: Sofaya açılan kapının eşiğine gelmişti. T. Buğra


7. 1. Sinirlerde impulsun başladığı zar potansiyelinin kritik değeri. 2. Bir olayın olabilmesinden önce ulaşılan değer ya da seviye, ses eşiği gibi.

Eşik ::: Tepkiyi harekete geçiren uyarı seviyesi.

eşik ::: astana, başlangıç