BAğ ::: f. Büyük bahçe. Bostan. * Üzüm asmaları bulunan yer. * Üzüm asması.

"); bâğ ::: (f. i.) : 1) bağ, büyük bahçe, bostan.

bâğ-i bahar ::: bahar bahçesi. 2) seyir yeri, gezinti yeri. 3) dünyâ.

bâğ-i cihan, bâğ-i dehr ::: dünyâ bahçesi. 4) cennet.

bâğ-i and, bâğ-i behiştî, bâğ-i cinân, bâğ-i fir-devs, bâğ-i lıuld, bâğ-i irem, bâğ-i kuds, bâğ-i na ::: cennet.

Bağ :::

1. Bir şeyi başka bir şeye veya birçok şeyi topluca birbirine tutturmak için kullanılan ip, sicim, şerit, tel vb. düğümlenebilir nesne.


2. Sargı.


3. İlgi, ilişki, rabıta
   Örnek: Türk Devletine vatandaşlık bağı ile bağlı olan herkes Türktür. Anayasa


4. Kemikleri birbirine bağlamaya, iç organları yerinde tutmaya yarayan lif demeti.


5. Bir halat üzerine atılan sağlam, düzgün ve istendiğinde kolayca çözülebilen her türlü düğüm.


6. Nota yazarken yan yana gelen aynı veya farklı değerdeki notaların birbirine bağlanarak çalınacağını belirtmek için yapılan yay biçimindeki işaret.


7. Üzüm kütüklerinin dikili bulunduğu toprak parçası
   Örnek: Üzümünü ye de bağını sorma. Atasözü


8. Meyve bahçesi.


9. Bağlam, deste, demet.

bâğ ::: bahçe , bağ

bâğ ::: ‬bahçe

bâğ ::: bağ

Bağ ::: Lifli dokudan oluşan bir adezyon (yapışma)

bağ ::: bent, demet, deste, ilgi, ilişki, rabıta, sargı, teneklik

BAĞ :::