abes ~ عبث
Osmanlıca İmla Lügati - abes ~ عبث maddesi. Sayfa: 1 - Sira: 20
1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,abes maddesi. abes osmanlica yazılışı, abes osmanlıca imla klavuzu, abes Türkçe - Osmanlıca imla yazımları, abes nasıl yazılır, abes arapça yazılışı, Çağdaş Sözlük Osmanlıca imla klavuzu
1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,, عبث abes ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
abes ~ عبث güncel sözlüklerde anlamı:
ABES ::: Davarın kuyruğunda kuruyup kalan bevl ve ters.
ABES ::: Oyuncak kabilinden faydasız ve boş amel. Lüzumsuz ve gayesiz iş. Tesadüfi. (Bak: Gaye)
abes ::: (a. s.) : boş, saçma [şey]. Abesle iştigal etmek : boş şeylerle uğraşmak.
abes ::: saçma, gayesiz, hikmetsiz, gereksiz.
ABES ::: Namazda abes hareketler mekruhtur. Elbise ile oynamak gibi. Namazda faydalı hareketin meselâ eli ile alnındaki teri silmenin zararı olmaz. Pantolonun tozunu silkmek, mekruhtur. Kaşınmak abes değilse de, bir rüknde, eli üç kere kaldırmak, namazı bozar. (İbn-i Âbidîn)
Abesle meşgul olmak insanı lehv ve la'ba (oyun ve eğlenceye) sürükler. Bâzı lüzumsuz şeyler insanın abes işlere dalmasına sebeb olur. (Murâd-ı Münzâvî)
Abes :::
- Akla ve gerçeğe aykırı.
- Gereksiz, lüzumsuz, yersiz, boş
Örnek: Artık söylemekte bir mahzur olmadığından gizlemek abes. R. H. Karay
abes ::: saçma , boş , abes
abes ::: saçma
abes ::: abes
abes ::: boş
abes ::: beyhude
abes ::: faydasız
abes ::: (a. s.) boş, saçma [şey]. Abesle iştigal etmek : boş şeylerle uğraşmak.
abes ::: boş, gereksiz, yersiz
abes :::
ABES :::