zemin ~ زمين
Osmanlıca İmla Lügati - zemin ~ زمين maddesi. Sayfa: 317 - Sira: 54
1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,zemin maddesi. zemin osmanlica yazılışı, zemin osmanlıca imla klavuzu, zemin Türkçe - Osmanlıca imla yazımları, zemin nasıl yazılır, zemin arapça yazılışı, Çağdaş Sözlük Osmanlıca imla klavuzu
1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,, زمين zemin ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
zemin ~ زمين güncel sözlüklerde anlamı:
ZEMiN ::: Kötürüm kimse.
ZEMiN ::: f. Yer. Yeryüzü.* Meydan. Satıh. * Tarz. Eda. *Mevzu.
zemîn ::: yer, yeryüzü.
Zemin :::
- Taban, döşeme, yer
Örnek: Kırmızı bir zemin üstünde bir sürü insan, havada uçan beyaz bir kuşa bakıyorlardı. M. Ş. Esendal - Kumaş, süslü kâğıt, halı, yer muşambası, tablo vb. desenli nesnelerde, biçimlerin üzerinde yer aldığı renk.
- Temel, dayanak
Örnek: Asıl sohbet zemini nadide yemek tarifi, köşk ve bahçe tanzimidir. R. H. Karay - Yeryüzü, dünya.
- 1. Yer, yeryüzü. 2. Temel, dayanak. 3. Konu, tema.
zemîn ::: yer , dünya
zemin ::: yeryüzü
zemîn ::: yer
zemîn ::: dünya
zemîn ::: fon
zemîn ::: konu
zemîn ::: alan
zemin ::: dayanak, döşeme, dünya, ortam, taban, temel, yer, yeryüzü
ZEMİN :::
Kötürüm kimse