YAN ::: f. Hastanın sayıklaması.

yân ::: (f. i.) : hastanın sayıklaması. (bkz. : hezeyan).

Yan :::

1. Bir şeyin ön, arka, alt ve üst dışında kalan bölümü
   Örnek: Yolcuların girdiği iskele yanından kendini denize attı. M. Ş. Esendal


2. Sağ ve solun ortak adı, yön, taraf, cihet
   Örnek: Yaşlı garson yanımıza geldi. Y. K. Karaosmanoğlu


3. Yer.


4. Üst.


5. Birlikte, beraberinde olma
   Örnek: Bir ara acıkıp yanlarında getirdikleri ekmek peyniri yediler. N. Cumalı


6. Bedenin bir bölümü.


7. Üstte, altta, arkada veya önde olmayan.


8. İkinci derece olan.


9. (Kuramsal istatistik) (…) evrendeğerinin (…) kestiricisi için, (…) çıkarımı. Bu çıkarım artı, eksi ya da sıfır olabilir; sıfır ise, kestiriciyansızdır, ay. bak,yansız kestirici.

yan ::: yan taraf , canip , hastanın sayıklaması

yân ::: (f. i.) hastanın sayıklaması. (bkz. : hezeyan).

yan ::: cephe, cihet, huzur, kanat, kat, kenar, semt, taç, tali, taraf, üst, yer, yön, yüz

YAN :::