şüHUD ::: şâhidler. * Görme, şahid olma. * Müşahede etme. * Görünecek halde şekillenme.

şühûd ::: (a. i.) : 1) (şâhid'in c.) : şâhitler, tanıklar. 2) s. maddî, mer'î. 3) vücut bulma, var olma, görünme. Aiem-i şühûd : görülen âlem [bu dünyâ] , 4) görme, (bkz. : müşahede).

şüHuD ::: Keşf (gizli bilgilerin açılması) ve şühûd sâhibi milyonlarca âşık, Fahr-i âlemi (sallallahü aleyhi ve sellem) ziyâret ederek, Allahü teâlânın sonsuz nîmetlerine kavuşmuşlardır. (Seyyid Abdülhakîm Arvâsî)

Cezbe (çekilmek) ancak bir üst makâma olur. Daha üst makâmlara çekilmez. Şühûd da böyledir. Bir makam görülebilir. O hâlde kalb makâmında bulunup sülûk yapmadan (tasavvuf yolunda ilerlemeden) cezb edilenler ancak, kalbin üstündeki rûh makâmına çekilirler. Rûhun şühûdünü şühûd-i hak bilirler. (İmâm-ı Rabbânî)

şühud ::: görme , görünme

şühud ::: ‬görme

şühud ::: görünme

şühud ::: tanıklar

şühûd ::: (a. i.) 1) (şâhid'in c.) : şâhitler, tanıklar. 2) s. maddî, mer'î. 3) vücut bulma, var olma, görünme. Aiem-i şühûd : görülen âlem [bu dünyâ] , 4) görme, (bkz. : müşahede).

ŞÜHUD :::