Oluk :::

1. Bir şeyin akmasına yarayan üst yanı açık boru.


2. Yağmur sularını damların kenarlarına toplayıp akıtan yatay konumlu, genellikle çinko boru
   Örnek: Oluklardan kol gibi buzlar sarkıyordu. T. Buğra


3. Bir şeyin üzerinde oyulmuş yol.


4. Ay yüzeyinde görülen uzun yarıklardan her biri.


5. 1. Elektriksel imlerin aktarılmasında kullanılan, tek ya da iki yönde olabilen tek yol (alıcı oluğu, ses oluğu, seslendirme oluğu, yinelenim oluğu, vb.). TV


6. Bir televizyon yayınında resim yayını ile buna bağlı ses yayınının kapsadığı yinelenim kuşağı; televizyon kuşaklarının ayrıldığı bölümlerden her biri.T. : 1. kanal, 2. kanal, televizyon kanalı


7. 1. Olgun, olgunlaşmış. 2. Irmak. 3. Çay ve dereden küçük akarsu.

oluk ::: nav