MERHUN ::: (Rehin. den) Rehin edilmiş olan. Ödünç alınan bir şeyi teminata bağlamak için, onun yerine verilen herhangi bir şey. * Belirli müddetle bir şeye bağlı olan. * Edb: Mânası diğer beyit ile tamamlanan beyit.

merhûn ::: (a. s. rehn'den) : 1) rehin edilmiş, ödünç alınan bir şeye karşı, garanti ola-rsk verilen şey. 2) muayyen zaman, bir şeye bağlı. Umûr-i merhûne : zamanı beklenen işler.

merhûnün-bih ::: huk. [eskiden] rehnedilen malın mukabili olan hak.

merhun ::: rehin edilmiş.

merhun ::: rehinli , ipotekli , zamana bağlı , bir şeye bağlı , (rehin , den) rehin edilmiş olan , ödünç alınan bir şeyi teminata bağlamak için , onun yerine verilen herhangi bir şey , belirli müddetle bir şeye bağlı olan , edb: manası diğer beyit ile tamamlanan beyit

merhûn ::: rehin edilmiş

merhun ::: ‬rehinli

merhun ::: ipotekli

merhun ::: zamana bağlı

merhun ::: bir şeye bağlı

Merhun ::: Rehnedilen mal

Merhun ::: Rehnedilen mal

merhun :::

MERHUN :::