mahkûm ~ محکوم
Osmanlıca İmla Lügati - mahkûm ~ محکوم maddesi. Sayfa: 177 - Sira: 43
1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,mahkûm maddesi. mahkûm osmanlica yazılışı, mahkûm osmanlıca imla klavuzu, mahkûm Türkçe - Osmanlıca imla yazımları, mahkûm nasıl yazılır, mahkûm arapça yazılışı, Çağdaş Sözlük Osmanlıca imla klavuzu
1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,, محکوم mahkûm ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
mahkûm ~ محکوم güncel sözlüklerde anlamı:
MAHKuM ::: Aleyhinde hüküm verilmiş olan. Dâvayı kaybedip cezalanan. * Birisinin hükmü altında bulunan. * Zorunda ve mecburiyetinde olma. Katlanma.
mahkûm ::: (a. s.) : 1) kendisine hükmolunan, birinin hükmü altında bulunan. 2) bir mahkemece hüküm giymiş, [müen : "mahkû-me" dir] . 3) katlanma, zorunda olma.
mahkûmun aleyh ::: huk. aleyhine hükmolunan, dâvayı kaybeden.
mahkûmun bih ::: huk. hüküm ve karârı verilmiş, hüküm giymiş.
mahkûmun leh ::: huk. lehine hükmolunan, dâvayı kazanan.
mahkum ::: hükümlü, cezalı, mecbur.
Mahkum :::
- Hüküm giymiş, hükümlü.
- Hüküm giymiş kimse.
- Zorunda olan, mecbur.
- Kötü bir sonuca varması kaçınılmaz olan.
mahkûm ::: hükümlü , hüküm giymiş , katlanma
mahkum ::: hüküm giymiş , mahkum etmek , hüküm giydirmek , mahkum olmak , hüküm giymek
mahkum ::: hüküm giymiş
mahkûm ::: (a. s.) 1) kendisine hükmolunan, birinin hükmü altında bulunan. 2) bir mahkemece hüküm giymiş, [müen :
mahkûm ::: hükümlü, mecbur
mahkum :::
MAHKÛM :::