LATiFE ::: Hoş söz. Şaka. Mizah. Söz ile iltifat. İnsanın çok ince ve hassas olup kalbe bağlı bir duygusu. (Mukabili ciddiyettir) (Bak: Letâif)

lâtife ::: (a. i. c. : letâif) : 1) güldürecek tuhaf ve güzel söz ve hikâye, şaka. 2) kadın adı.

lâtife ::: ince duygu, hoş söz, nazik şaka.

LATiFE ::: Arkadaşlarınıza latîfe yapınız. Onlarla edebli ve hoşça vakit geçiriniz. Kalb kırmayınız. Lâkin şunu biliniz ki, bir topluluğu güldürenlerde hayır yoktur. (İmâm-ı Mâverdî)

Latîfenin fazlası iyi görülmemiştir. Çünkü, latîfenin çokluğu gülmeyi artırır. Çok gülmek kalbi öldürür, heybeti giderir. Böyle latîfelerden sakınmalıdır. (İmâm-ı Gazâlî)

Resûlullah efendimiz latîfe yapmış ve söylemiş, latîfeleri hep hak üzere ve fâideli olmuştur. (Muhammed Hâdimî)

2. Maddeli, zamanlı ve ölçülü olmayan Âlem-i emirdeki beş mertebeden her biri.

Âlem-i emrde bulunan beş latîfenin insanda birer sûreti, benzeri vardır. Bu beş latîfeye kalb, rûh, sır, hafî ve ahfâ isimleri verilmiştir. Evliyânın çoğu bunları birbirinden ayırmamış ve hepsine rûh demişlerdir. (İmâm-ı Rabbânî)

Latife :::

1. Şaka.

latîfe ::: duygu , hoş söz

lâtife ::: duygu , hoş söz , şaka

latife ::: ‬şaka

lâtife ::: (a. i. c. : letâif) 1) güldürecek tuhaf ve güzel söz ve hikâye, şaka. 2) kadın adı.

latife ::: fıkra, şaka

LATİFE :::