KARA ::: (C.: Ekrây-Karvât) Bahçe ve bostan içindeki su arkı. * Su ile karışmış süt.

KARA ::: (C.: Ekrâ) Arka.

Kara ::: (a. i. kar'ın c.) : 1) su kabaklan. 2) gülsuyu kapları.

kurre ::: (a. i.) : 1) soğuk. 2) ışık, tazelik, parlaklık, (bkz. : nûr, ziya).

kurret-ül-ayn ::: 1) göz nuru. (bkz. : nûr-i dîde). 2) bot. su teresi. 3) s. parlak, nurlu, (bkz. : münevver).

Kara :::

1. Yeryüzünün denizle örtülü olmayan bölümü, toprak
   Örnek: Havamız da, karamız da, denizlerimiz de kirli olduğuna göre... H. Taner


2. En koyu renk, siyah, ak, beyaz karşıtı.


3. Bu renkte olan


4. Esmer.


5. Kötü, uğursuz, sıkıntılı


6. Yüz kızartıcı durum, leke.


7. İftira.


8. Kara renk; üzerine düşen bütün ışığı soğuran cisimlerin rengi.T. : siyah

kara ::: bahçe ve bostan içindeki su arkı , su ile karışmış süt , arka

Kara ::: (a. i. kar'ın c.) 1) su kabaklan. 2) gülsuyu kapları.

kara ::: esmer, iftira, kötü, leke, siyah, toprak

KARA :::