KALE ::: (A, uzun okunur) Dedi. O söyledi.

KALE ::: (Bak: Kal'a)

KALE ::: f. Kumaş. * Ham kavun, kelek.

KALE ::: Söz söylemek.

kal'a ::: (a. i. c. : kıla') : 1) kale, hisar. 2) ask. askerin tâlim veya savaşta, arkaları birbirine gelmek üzere dört saftan ibaret bir kare meydana getirerek aldığı vaziyet.

kale ::: (f. i.) : 1) kumaş, (bkz. : kâlâm)

kâle-i kâm ::: emel kumaşı. 2) kelek, ham kavun.

kale ::: dedi.

Kale :::

1. Düşmanın gelmesi beklenilen yollar üzerinde, askerî önem taşıyan şehirlerde, geçit ve dar boğazlarda güvenliği sağlamak için yapılan kalın duvarlı, burçlu, mazgallı yapı, kermen.


2. Satranç tahtasının dört köşesine dikilen, tahtanın bir tarafından diğer tarafına kadar düz olarak boş hanelerde gidebilen kale biçiminde taş.


3. Genellikle bir düşüncenin savunulduğu, sürdürüldüğü yer.


4. Takımla oynanan bazı top oyunlarında topun sokulmasına çalışılan yer.


5. (Mimarlık) Halk ile askerin düşman saldırısına karşı sığındıkları, kalın ve yüksek duvarlarla çevrili yapı. a. bk.kale bedeni, hisar,kale korkuluğu, mazgal, içkale, mazgal siperi.

kal'a ::: kale

kale ::: dedi , (a , uzun okunur) dedi , o söyledi , (bak: kal'a) , kumaş , ham kavun , kelek , söz söylemek

kal’a ::: ‬kale

kal'a ::: (a. i. c. : kıla') 1) kale, hisar. 2) ask. askerin tâlim veya savaşta, arkaları birbirine gelmek üzere dört saftan ibaret bir kare meydana getirerek aldığı vaziyet.

KALE :::