Çağdaş Sözlük

kafa ~ قفا

Osmanlıca İmla Lügati - kafa ~ قفا maddesi. Sayfa: 134 - Sira: 15

1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,kafa maddesi. kafa osmanlica yazılışı, kafa osmanlıca imla klavuzu, kafa Türkçe - Osmanlıca imla yazımları, kafa nasıl yazılır, kafa arapça yazılışı, Çağdaş Sözlük Osmanlıca imla klavuzu

1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,, قفا kafa ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..

kafa ~ قفا güncel sözlüklerde anlamı:

KAFA ::: (C.: Akfâ) Baş. Kafa. * Ense, arka. * Akıl, zekâ, anlayış.

kafa ::: (a. i. c. : akfâ, akfiye) : 1) kafa, baş. Azm-i kafa : anat. kafa kemiği. 2) ense. 3) akıl, zekâ, anlayış.

Kafa :::


  1. İnsan başı, ser.

  2. Hayvanlarda genellikle ağız, göz, burun, kulak vb. organların bulunduğu vücudun en ön bölümü.

  3. Bellek.

  4. Çocuk oyunlarında kullanılan zıpzıp taşının veya cevizin büyük boyu.

  5. Mekanik bir bütünün parçası.

  6. Kavrama ve anlama yeteneği, zekâ, zihin, bellek
    Örnek: Kafasının faaliyetini fikirden ziyade işe vermiş. Y. K. Beyatlı

  7. Görüş ve inançların etkisi altında beliren düşünme ve yargılama yolu, zihniyet

  8. Elektrik ya da akustik dalgaları saptayan ya da okuyan, özellikle ses aygıtlarında, mıknatıslı görüntü aygıtlarında ses ve görüntüyü saptama ve okuma işini gerçekleştiren değiştirgeç.

  9. bk. baş

kafâ ::: baş

kafa ::: baş , kafa , ense , arka , akıl , zeka , anlayış

kafâ ::: ‬baş

kafa ::: (a. i. c. : akfâ, akfiye) 1) kafa, baş. Azm-i kafa : anat. kafa kemiği. 2) ense. 3) akıl, zekâ, anlayış.

kafa ::: baş, bellek, karın, kelle, saksı, zekâ, zihin, zihniyet

KAFA :::

(C.: Akfâ) Baş. Kafa. * Ense, arka. * Akıl, zekâ, anlayı