HüKEMa ::: (Hakîm. C.) Âlimler. Çok bilgili kimseler. (Bak: Feylesof)(Enbiyanın ekseri şarkta ve hükemanın ağlebi garpta gelmesi kader-i ezelînin bir remzidir ki; şarkı ayağa kaldıracak din ve kalbdir; akıl ve felsefe değil. Şarkı intibaha getirdiniz, fıtratına muvafık bir cereyan veriniz. Yoksa sa'yiniz ya hebâen gider veya muvakkat, sathî kalır. M.N.)

hükmen ::: (a. zf.) : hüküm vererek.

hükemâ ::: hakîmler, düşünürler.

hükemâ ::: hakimler , filozoflar , bilgeler

hükemâ ::: ‬bilgeler

hükemâ ::: hakîmler

hükemâ ::: (a. i. hakîm'in c.) hakimler, âlimler, bilginler.

hükmen ::: (a. zf.) hüküm vererek.

Hükema ::: Hakimler, Alimler

HÜKEMÂ :::