HAşiV ::: (Bak: Haşv)

haşv ::: (a. i. c. : haşviyyât) : 1) minder, yastık gibi şeylerin içine doldurulan pamuk, kıtık, kuru ot. 2) kırılacak şeylerin arasına konulan saman ve şâire. 3) ed. uzun ve faydasız söz, dolma ve doldurma söz.

haşv-i kabîh ::: ed. söze çirkinlik veren fazlalık.

haşv-i melîh ::: ed. ibare arasında, cümle-i mutarıza, kabilinden bir söz karıştırma ve ikinci derecede bir mânâ ifâde etmektir.

haşv-i müfsid ::: ed. yalnız kalabalık etmekle kalmayıp mânâyı da anlaşılmaz bir hâle getiren.

haşv-i mutavassıt ::: ed. söze çirkinlik te, güzellik te vermiyen fazlalık.

Haşiv ::: (Haşv) Yazıda gereksiz söz bulunması. Eş anlamlı sözcüğü sık sık kullanmak, anlam için gerekli olmayan kelimeler bulundurmak, aynı fikri değişik kelimelerle tekrar etmek, aynı anlama gelen kelimeleri art arda söylemek, yazıya yabancı fikir ve hayal karıştırmak haşivdir. Eskiler seci, söz sanatları ve vezin için yazı veya şiire fazla söz katarlardı. Edebiyatımızda haşiv örnekleri çok fazladır. Ü (ve) edatıyla bağlanan eş anlamlı sözler sık sık kullanılmıştır. Örnek:
Ahd ü peyman, bey ü füruhi, ceng ü harb, etraf ü cevanib, feth ü küşad, ferid ü yekta, ilm ü irfan, medh ü sitayiş, sehl ü asan, vak ü zaman...

haşv ::: doldurulmuş , yararsız söz , kuru ot

haşiv ::: (bak: haşv)

haşv ::: ‬doldurulmuş

haşv ::: yararsız söz

haşv ::: kuru ot

haşiv ::: doldurma

HAŞİV :::