HAK ::: (Bak: Hakk)

HaK ::: Vasat. Vasatî. Orta.

HaK ::: f. Toprak. Turab.(Hâk ol ki, Hüdâ mertebeni eyleye âli.Tâc-ı ser-i âlemdir o kim hâkk-ı kademdir.)

hâk ::: (f. i.) : toprak.

hâk-dân-ı fena ::: (fânilik toprağı) ; dünyâ.

hâk-i beden ::: vücut toprağı.

hâik-i beyaban ::: çölün toprağı

hâk-i cenâb-ı südde-i devletmeâb ::: pâdişâhın kapısının önünde.

hâk-i kadem ::: ayak toprağı.

hâk-i mezâr ::: mezar toprağı.

hâk-i mezellet ::: horluk, düşkünlük toprağı.

hâk-i pâk ::: temiz toprak.

hâk-i pây ::: ayak toprağı, tozu.

hâk-i vatan ::: vatan toprağı.

hakk ::: (a. i.) : 1) kazıma, kazınma, bir şeyin üstünü çelik kalemle yazı, yahut resim olarak oyma.

hakk-i mühür ::: mühür kazıma. 2) yazıyı yanlışı kazıma.

hakk-i sehv ::: yanlışı kazıma.

hak ::: adalet, pay, doğruluk, emek, ücret, doğru.

hâk ::: toprak.

Hak ::: Tanrı'nın adlarından biridir. Gerçek ve adalet anlamında da kullanılır.

hâk ::: toprak , doğru , pay

hak ::: ‬Tanrı

hak ::: doğru

hak ::: pay

hâk ::: ‬toprak

hakk ::: ‬kazıma

hâk ::: (a. s.) 1) vasat, orta. hâk-ul-edme : derinin orta katı. 2, insaniyetli, mert ve yiğit adam.

Hak ::: Hukuk düzeni tarafından şahıslara tanınmış olan yetkilerdir

Hak ::: Hukuk düzeni tarafından şahıslara tanınmış olan yetkilerdir

hak ::: adalet, doğru, doğruluk, gerçek, hukuk, kazanç, kazı, pay

hâk ::: toprak

hâk ::: toprak

hak :::

HAK :::

HÂK :::