dost ~ دوست
Osmanlıca İmla Lügati - dost ~ دوست maddesi. Sayfa: 67 - Sira: 9
1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,dost maddesi. dost osmanlica yazılışı, dost osmanlıca imla klavuzu, dost Türkçe - Osmanlıca imla yazımları, dost nasıl yazılır, dost arapça yazılışı, Çağdaş Sözlük Osmanlıca imla klavuzu
1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,, دوست dost ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
dost ~ دوست güncel sözlüklerde anlamı:
DOST ::: (C.: Dostân) f. Sevilen insan, muhib, yâr. * Erkek veya kadın sevgili, mâşuk, mahbub, mâşuka, mahbube. * Hakiki dost ve âşıkların ve âriflerin âşık oldukları Allah.
dost ::: (f. i. c. : dostân) : 1) sevişen kimse; sevilen kimse. 2) nikâhsız karı veya koca, metres. 3) tas. hakîkî sevgili, Allah
dûst ::: (f. i.) : (bkz. : dost).
dost ::: samimi arkadaş.
Dost :::
- Sevilen, güvenilen, yakın arkadaş, gönüldaş, iyi görüşülen kimse, düşman karşıtı
Örnek: Dostlar beni hatırlasın. Âşık Veysel - Erkek veya kadının evlilik dışı ilişki kurduğu kimse, zamazingo
Örnek: Bir dostu vardı, belalı, çapkın bir delikanlı. H. R. Gürpınar - Sahibine sevgi gösteren hayvan.
- Bir şeye düşkün olan, aşırı ilgi duyan kimse.
- İyi geçinen, aralarında iyi ilişki bulunan
Örnek: Yüzleri tatlı, dilleri tatlı, dost insanlardı bunlar. T. Buğra
dost ::: sevgili , yakın arkadaş
dûst ::: dost , sevgili
dost ::: sevgili
dost ::: yakın arkadaş
dost ::: Tanrı
dûst ::: dost
dûst ::: sevgili
dûst ::: Tanrı
dost ::: (f. i. c. : dostân) 1) sevişen kimse; sevilen kimse. 2) nikâhsız karı veya koca, metres. 3) tas. hakîkî sevgili, Allah
dûst ::: (f. i.) (bkz. : dost).
dost ::: arkadaş, bacanak, sevgili, yâr, yoldaş
DOST :::