Çağdaş Sözlük

çavuş ~ چاووش

Osmanlıca İmla Lügati - çavuş ~ چاووش maddesi. Sayfa: 48 - Sira: 18

1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,çavuş maddesi. çavuş osmanlica yazılışı, çavuş osmanlıca imla klavuzu, çavuş Türkçe - Osmanlıca imla yazımları, çavuş nasıl yazılır, çavuş arapça yazılışı, Çağdaş Sözlük Osmanlıca imla klavuzu

1976 yılında hazırlanmış Osmanlıca İmla Lügati,, چاووش çavuş ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..

çavuş ~ چاووش güncel sözlüklerde anlamı:

çAVUş ::: Vaktiyle divanlarda hükümdarların hizmetinde bulunan yaver veya muhzır gibi subaylara denilirdi. Tanzimattan evvelki Osmanlı saray teşkilatında çavuşlar, padişahın yaverleri ve çavuşbaşı mabeyn müşiri idi. * Onbaşıdan üstte ve assubaydan alttaki derecede olan asker. * İşçilerin başları, şefleri.

Çavuş :::


  1. Osmanlı devleti teşkilatında çeşitli hizmetler yapan görevli.

  2. Osmanlı ordusunda üst komutanların buyruklarını ast komutanlara ulaştıran görevli.

  3. Bir işin veya işçilerin başında bulunan ve onları yöneten sorumlu kimse
    Örnek: O döver, ne olacak babası belediye çavuşu imiş. P. Safa

  4. Onbaşıdan sonra gelen ve görevi manga komutanlığı olan erbaş
    Örnek: Kadanaların birinin üstünde bir topçu çavuşu oturuyor. R. H. Karay

  5. Askerî okullarda sınıf başkanı
    Örnek: İki ay içinde üstünlüğünü tanıtarak sınıfının çavuşu olmuştur. F. R. Atay

  6. 1- Osmanlı devlet örgütlerinde türlü hizmetler yapan görevlilere verilen san. 2- Osmanlı ordusunda üst komutanların buyruklarını ast komutanlara ulaştıran görevli.

çavuş ::: vaktiyle divanlarda hükümdarların hizmetinde bulunan yaver veya muhzır gibi subaylara denilirdi , tanzimattan evvelki osmanlı saray teşkilatında çavuşlar , padişahın yaverleri ve çavuşbaşı mabeyn müşiri idi , onbaşıdan üstte ve assubaydan alttaki derecede olan asker , işçilerin başları , şefleri

ÇAVUŞ :::

Vaktiyle divanlarda hükümdarların hizmetinde bulunan yaver veya muhzır gibi subaylara denilirdi. Tanzimattan evvelki Osmanlı saray teşkilatında çavuşlar, padişahın yaverleri ve çavuşbaşı mabeyn müşiri idi. * Onbaşıdan üstte ve assubaydan alttaki derecede olan asker. * İşçilerin başları, şefleri.